Może napiszę coś od siebie, co do powyższego tekstu:
Najpierw bardzo mocno urzekł mnie tekst, gdy uczniowie zapytali Jezusa kiedy nastąpi koniec, a on odpowiedział im «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi!  I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».  To bardzo mocno nawiązuje do wydarzeń z ostatnich dni (może jednym wiadomo, a może niektórym nie to wczoraj tj.w środę miała nastąpić III wojna światowa). Bardzo dużo teraz się słyszy o tych prorokach (najbardziej to chyba Nostradamus ma tu swój udział) i chyba większość z nas, ludzi, jest przerażona owymi proroctwami ślepo w to wierząc. A Pan Jezus zapewnia nas, że to nie nam jest martwić się. On im nie mówi "Strzeżcie się, bo oni będą mieli racje", ale "Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono".

Bardzo dużą obietnicą ze strony Chrystusa są też słowa "Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony.  Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić." Nie wiem jak Wy, ale ja np. mam tak, że jak czeka mnie coś ważnego, gdzie będę musiała coś powiedzieć albo zrobić to najpierw układam sobie w głowie przemowę albo wyobrażam sobie jak daną rzecz zrobię. A tu Jezus znowu obiecuje, że nie mamy się martwić, bo On nad wszystkim czuwa i że siłą ludzką nie jesteśmy w stanie zrobić wszystkiego. Wystarczy zdać się na Niego

I już ostatni cudowny tekst: "I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich.  Ale włos z głowy wam nie zginie.  Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie. " Cóż za cudowna opieka... Nawet włos z głowy nie zginie... Mamy ich tyle, w sumie to chyba każdy z nas traci ich dość sporo codziennie, a On znów obiecuje, że nawet mały włosek (który i tak jest policzony) nie zginie z naszej głowy. Jak mocno musi się Pan o nas troszczyć

To tyle ode mnie, trochę inaczej do tego podeszłam niż jest to we wprowadzeniu, ale mam nadzieję, że mnie za to nie zlinczujecie

Maryja!

Ostatnio edytowany przez sanderka1000 (2010-11-11 10:42:34)

Sanderko dziękuję Ci bardzo za to rozwinięcie..
Skromnym mym zdaniem, powiem Wam, że po prostu trzeba na maxa zaufać Ojcu. Jak dla mnie to i ten koniec świata może być nawet jutro! ...już jutro była bym w ramionach Taty Z każdego dnia trzeba korzystać i dążyć do niejakiej świętości a lęki miną niczym kropla deszczu po burzy. Nie lękajcie się

"Bóg zna Twoje wczoraj, daj Mu Twoje dzisiaj, a On zadba o Twoje jutro."

odświeżmy wątek

(J 14,1-12)
Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.



____________________________________________

Ja jestem drogą i prawdą i życiem.

Czy Jezus nie jest WSZYSTKIM?

A ja tak często szukam, szukam, szukam, uciekam...

szczęśliwa dziatwa, którą to będzie Siostra nauczać religii!

Reanimujemy wątek. Niech ten temat stanie się dla nas swego rodzaju grupką dzielenia .  Zachęcam wszystkich do wypowiedzi. Pamiętajcie, że wasze słowo może ubogacić drugą osobę. Nie bójmy się, że wypisujemy herezje . Myślę, że Siostra Hiacynta będzie nad nami czuwała i ewentualne sprzeczności sprostuje . Odwagi ).




(Mt 14,13-21)
Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd w
łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności! Lecz Jezus im odpowiedział: Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść! Odpowiedzieli Mu: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb. On rzekł: Przynieście Mi je tutaj! Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.




Cud, o którym dowiadujemy się z dzisiejszej Ewangelii, streszcza się w trzech słowach: cudowne rozmnożenie chleba.
Zapewne jest kilku takich, którzy potrzebują bym ich wysłuchała, poradziła, wsparła materialnie lub modlitwą. Właśnie dla nich mogę w pewnym sensie powtórzyć ten cud, rozmnożyć to, co mam i nie muszę się przy tym obawiać, że już nic nie pozostanie dla zbawienia mojej duszy.

Ostatnio edytowany przez Ania (2011-07-30 22:41:05)

(Mt 14,22-33)
Gdy tłum został nasycony, zaraz Jezus przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał. Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny. Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli. Jezus zaraz przemówił do nich: Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się! Na to odezwał się Piotr: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie! A On rzekł: Przyjdź! Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie! Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: Czemu zwątpiłeś, małej wiary? Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym.

Z Chrystusem żadna życiowa burza nie jest straszna! Kiedy Piotr odwrócił wzrok od Jezusa, kiedy ustała jego wiara, zwyciężyły prawa natury - zaczął tonąć. Z Bogiem można wszystko, bez Boga nic . Piotr wzywał Pana, prosząc o ratunek. Chrystus wyciągnął rękę i chwycił go. Świetne odniesienie do naszego życia. Upadki zdarzają się wszystkim, ale pamiętajmy, że Chrystus wyciąga do nas wtedy rękę .

Ostatnio edytowany przez Ania (2011-08-07 22:11:02)

Jak myślicie, czy to sprawiedliwe, ze wszyscy w Ewangelii z ostatniej niedzieli dostali tyle samo odpłaty choć pracowali bardzo inaczej?