ŹRÓDŁO PROMIENIOWANIA

Działalność stowarzyszenia grupującego się wokół Matki Tajber płynęła z umiłowania Najśw. Duszy Chrystusa i wszystkich dusz ludzkich. Za podwalinę swego dzieła i za przewodnie światło w życiu swojej rodziny duchowej postawiła Matka Założycielka prawdę o Mistycznym Ciele Chrystusa, czyli o tajemniczym życiu Chrystusa w członkach Kościoła. Szczegółowe prawdy wysnute z powyższej tajemnicy wprowadziła jako normy życia w duchowość Stowarzyszenia a potem Zgromadzenia.

Przede wszystkim siostry żyją wespół z Chrystusem w nich zamieszkałym. We wzajemnym odnoszeniu się do siebie zapatrują się zawsze na Chrystusa przebywającego w bliźnim. Całe postępowanie, zmysł społeczny i eklezjalny, duch misyjny i apostolski, praca nad sobą i praca zewnętrzna, miłość i przywiązanie do zakonu formowane są i przepajane wiarą w żyjącego w nas Chrystusa. Matka Założycielka czuła stale nacisk Chrystusa domagającego się: "dajcie mi żyć w duszach". Tłumaczyła to następnie w ten sposób: Chrystus pragnie przez to nieskrępowane życie w nas upodabniać nas jako dzieci Boże do Siebie jako Pierwowzoru Synowstwa Bożego. Następnie przez nas działać, ujawniać przez nas swoje myśli, zamiary i doskonałości, wreszcie innych ludzi uświęcać i zbawiać poprzez naszą posługę.

Poprzez życie w nas Chrystus pragnie promieniować na cały nawet świat. Matka Tajber jest głęboko przekonana, że jeśli grzech wywiera destruktywne skutki w życiu społeczności, to tym bardziej uświęcenie i zbawienie wielu dusz zależy od naszego uświęcenia. "Odrodzenie dusz naszych - mówiła siostrom - jest konieczne. Tego wymaga współczesne położenie całego rodzaju ludzkiego". "Jesteśmy pierwocinami odrodzenia". W pewnych rekolekcjach złożyła deklaracje: "Celem naszej Sprawy jest żyć Jezusem w nas zamieszkałym, by dać Jezusowi możność posiąść nas całych dla Siebie, Boga, by Jezus przez nas mógł się przejawiać nie tylko na bliskie otoczenie lecz na cały świat".

W mówieniu i pisaniu o tajemnicy Chrystusa w nas Matka Założycielka była wprost niewyczerpana. Pozostawiła w tym przedmiocie szereg myśli duchownych, wspomnień, przeżyć duchownych, listów tchnących osobistym żarem nabożeństwa. Przez 40 lat rządzenia i pracy wychowawczej zakorzeniała swoje dzieło w tajemnicy Ciała Mistycznego, nawołując nieustannie siostry do życia z Chrystusem i do świadomego budowania Ciała Mistycznego.