Przyjaciele Najświętszej Duszy Chrystusowej.

Forum o tematyce religijnej, powołaniowej, młodzieżowej.


#1 2010-11-19 21:09:18

 Elizabeth

Wyróżniona Duszyczka

11442361
Zarejestrowany: 2010-11-18
Posty: 61
Punktów :   

Animator Wspólnoty Kościelnej

Animator  wspólnoty kościelnej

W każdej ludzkiej zbiorowości w której podejmuje się jakieś zadania potrzebny jest    „ punkt odniesienia”. Podobno termity wykonując swoją ciężką pracę  takiego punktu nie potrzebują. Natomiast u ludzi, taki punkt odniesienia jest potrzebny. Dla przykładu: wśród dwóch misjonarzy pracujących na misjach jeden jest przełożonym, drugi podwładnym. W najmniejszym oddziale wojskowym zawsze jest ktoś dowódcą. W najmniejszym zespole ludzi w fabryce, zawsze jest ktoś, do kogo zwracają się inni. Niezależnie od tego jak się  nazywają: dyrektor, szef, przełożony - w społeczności ludzkiej są potrzebni. Podobnie jest w domach. Zawsze jest ktoś, / najczęściej jest to ojciec/  kto pełni obowiązki „ głowy domu”.
Podobnie jest w Kościele. Jest więc Papież, jest Biskup, jest Proboszcz.
    Czas na omówienia roli i charakteru animatora wspólnoty kościelnej.
Animator wspólnoty to ktoś, kto jest dla niej  „punktem odniesienia”.
Animator spotkań nie bierze na siebie odpowiedzialności  formacji poszczególnych osób, które wchodzą w skład małej wspólnoty. To przekracza jego kompetencje. Jego rola ogranicza się do prowadzenia spotkania według proponowanych materiałów formacyjnych z Katechizmu Kościoła Katolickiego, nauczania Kościoła.  Funkcję te pełnią ci członkowie grupy, którzy mają w tym względzie pewne doświadczenie np. po Szkole Animatora, lub posłudze na rekolekcjach jako animator grupy albo  predyspozycje do prowadzenia spotkań, lub mają już odpowiednie doświadczenie w tym względzie /np. katecheci, katechetki, nauczyciele itp./ Nie powinno być „ specjalistów” od prowadzenia spotkań w małych grupach, takich, którzy tylko „do tego się nadają”. Jest to służba wobec innych, której z pokorą stale trzeba się uczyć. Animatorzy co pewien czas mogą się zmieniać.
Animatorzy powinni mieć szansę osobnej, pogłębionej formacji umożliwiającej dobre, odpowiedzialne prowadzenie grup.
Teoretycznie, każdy uczestnik spotkania – jeśli nie ma  jakichś zasadniczych przeszkód  - może pełnić taką służbę. Kim ma być ten człowiek?
O niektórych ludziach możemy powiedzieć, że są duszą towarzystwa. Gdy oni się pojawiają  pryska nuda, zaczyna być ciekawie. Niektórzy urodzili się jako wodzireje.  Jednak animator wspólnoty to coś więcej niż „urodzony wodzirej”. Wrodzone, czy wyuczone  zdolności mogą być pomocą w pełnieniu służby animatorskiej, jednak najważniejsze są cechy,  o których jest mowa  poniżej.
           Animator wspólnoty, to człowiek żywej wiary, wiary w Boga osobowego i będącego z Nim w żywych relacjach. Dla animatora Bóg jest Ojcem, wobec którego on jest w postawie dziecka. Niedościgłym wzorem takiej postawy jest Maryja. Dla Animatora Chrystus, to Pan, Zbawiciel, Król, który teraz żyje! Duch Święty dla animatora to Pan i Ożywiciel; Ktoś, kto teraz działa, w którym teraz dokonuje się całe dzieło zbawienia. Mówiąc krótko: animator to ktoś, kto cieszy się doświadczeniem Boga osobowego. /Umożliwiają to rekolekcje Formacja Podstawowa, zwłaszcza I seria./
Animator, to ktoś, kto słucha Boga mówiącego do nas przez dzieło zbawienia, poprzez Pismo święte, nauczanie Kościoła Katolickiego; animator czyta Pismo św., zgłębia Katechizm Kościoła Katolickiego, jest otwarty na nauczanie Kościoła.
Dla animatora Słowo Boże, Nauka Kościoła staje się słowem życia.
Oznacza to traktowanie na serio Bożego Słowa, które ma zmieniać życie, stawać się „słowem życia”, w wymiarze osobistym, rodzinnym, społecznym.
    Animator  ma być człowiekiem modlitwy, modlitwy rozumianej jako odpowiedź  na Słowo Boże, w zasadniczych postawach: uwielbienia, dziękczynienia, przeproszenia, prośby, adoracji...
    Animator ma być człowiekiem odznaczającym się praktyczną  miłością bliźniego.
    Animator wspólnoty kościelnej to człowiek Eucharystii. Eucharystia jest sercem  każdej wspólnoty kościelnej. Wszystkie wspólnoty kościelne winny mieć swoje odniesienie do Eucharystii. Kościół jako wspólnota wspólnot najpełniej przeżywa siebie wtedy, gdy gromadzi się na Eucharystii.  Jest rzeczą oczywistą, że animator wspólnoty kościelnej nie tylko o tym wie, ale w praktyce odznacza się głęboka pobożnością eucharystyczną.
    Animator to człowiek jedności: jedności z duszpasterzami i innymi wspólnotami kościelnymi. Działa  zawsze w porozumieniu z odpowiednią władzą kościelną – nigdy wbrew jej wyraźnej woli, oraz w szacunku dla innych wspólnot kościelnych, bez niewłaściwej, zwłaszcza płynącej z pychy rywalizacji.
    Animator, to człowiek o misyjnej świadomości. Jest on  otwarty na potrzeby misyjne kościoła, że nie zamyka się tylko na dobro własne i własnej wspólnoty, ale dostrzega również potrzeby Kościoła powszechnego.
    I wreszcie, animator, to człowiek maryjny. Od Maryi uczy się Kościoła, wchodzi w Jej postawy, Jej poleca swoją animatorską posługę, i powierzone mu osoby. „W Niej Kościół podziwia i wysławia wspaniały owoc Odkupienia i jakby w przeczystym obrazie z radością ogląda to, czym cały pragnie i spodziewa się być”. (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1172)
Skuteczność posługi animatora pozna się oczywiście po owocach.  Wszystkie cechy animatora powyżej wymienione, w jakiś sposób odbiją się w życiu osobistym członków wspólnoty i w niej samej, w konsekwencji Kościół będzie wspólnotą wspólnot.
Spróbujmy sobie wyobrazić taką pracę w dwóch sytuacjach:
1.W rodzinie.  Ustala się /dużo wcześniej/ dzień i godzinę spotkania, rezerwuje się na nie półtorej godziny. Ktoś z rodziny, wcześniej ustalony – animator -  przygotowuje temat z Katechizmu Kościoła Katolickiego. Na stole znajduje się przynajmniej jeden egzemplarz Katechizmu Kościoła Katolickiego i Pismo św. Wszyscy zasiadają tak, aby mieli ze sobą kontakt. Animator rozpoczyna modlitwę wstępną, wszyscy mają możliwość jej kontynuowania.  Po odczytaniu danego fragmentu Katechizmu i chwili ciszy następuje rozmowa, wymiana myśli, odniesienie do życia osobistego, rodzinnego, społecznego. Pod koniec spotkania animator proponuje modlitwę różańcową w intencjach, które zgłoszą obecni na spotkaniu.
2. W domu jednego z członków wspólnoty /7-9 osób/. W czasie schodzenia się  na spotkanie „herbatka”, suche ciastko. Po zajęciu miejsc następuje modlitwa wstępna, dziękczynienie za możliwość spotkania, uwielbienie Jezusa obecnego we wspólnocie, prośba do Ducha Świętego, polecenie się Matce Bożej...  Dalszy ciąg spotkania przebiega podobnie jak  powyżej. ....  Jest rzeczą oczywistą, że o takich spotkaniach wiedzą  odpowiedni duszpasterze, którzy  winni mieć prawo przychodzenia na nie.. Wyobraźnią obejmijmy dziesiątki takich spotkań w danej parafii, Rodzinie Radia Maryja, duszpasterstwie, oraz co pewien czas wspólną dla wszystkich wspólnot sprawowaną Eucharystię...

zaczerpnięte z:www.radiomaryja.pl/dlamlodych/pliki/zeszyt_3.doc


"Kto chce naprawdę odnaleźć samego siebie, musi nauczyć się obcowania z przyrodą, bo oczarowanie jej pięknem wprowadza bezpośrednio w ciszę kontemplacji." JAN PAWEŁ II

Offline

 
"Powiadają, że na szczytach gór bliżej do Ciebie, a ja wiem, że i w dolinie Gehenny Jesteś tak samo blisko..."

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
Racibórz szambo Innkvartering RĂŠunion